- зузала
- ет. Қажет болған жағдайда жаралы (ауру) адамды зузаның көмегімен тасымалдау.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
зузалау — зузала етістігінің қимыл атауы. З у з а л а у мынандай жағдайларда о р ы н а л ғ а н : қ о л а я ғ ы с ы н ғ а н д а , мертіккенде, жарақат алғанда т.б. (Қаз. этнография., 2, 634) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Звательная форма — (лат. vocativus вокатив) особая форма существительных, указывающая на лицо (реже на предмет), к которому обращаются с речью: литовское vyre (от vyras) «молодец», лакское зузалай (от зузала) «рабочий», болгарское юначе (от юнак) «молодец» … Большая советская энциклопедия